To wynagrodzenie gwarantujące przyzwoity poziom życia. W artykule 4 Europejskiej Karty Społecznej z 1961 r. zapisano prawo do godziwego wynagrodzenia za pracę.
Dokument ten określa:
- prawo pracowników do takich dochodów, które zapewnią im i ich rodzinom właściwy poziom życia;
- prawo pracowników do zwiększonej stawki wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych;
- prawo pracowników, zarówno mężczyzn jak i kobiet, do jednakowego wynagrodzenia za pracę jednakowej wartości;
- prawo wszystkich pracowników do rozsądnego okresu wypowiedzenia w razie rozwiązania stosunku pracy;
- prawo do ochrony wynagrodzenia przed potrąceniami, które mogą być dokonywane tylko na warunkach i w granicach przewidzianych w ustawodawstwie krajowym, w układach zbiorowych, bądź w rzecznictwach arbitrażowych.
Próbę określenia poziomu płacy godziwej podjął Komitet Niezależnych Ekspertów Rady Europy. Komitet ten uznał, że punktem wyjścia do określenia poziomu tej płacy powinna być płaca przeciętna. Zdaniem ekspertów wynagrodzenie godziwe powinno kształtować się na poziomie 60 proc. płacy przeciętnej w danym kraju. Niezależna komisja ekspertów sugeruje, aby płaca minimalna była jak najbliższa płacy godziwej.
