Rynek pracy i edukacja wydają się tworzyć dziś nierozerwalną całość. Współczesna gospodarka wymaga od pracowników wielokrotnej zmiany charakteru wykonywanej pracy, a często także zawodu. W tej sytuacji coraz większego znaczenia nabiera pojęcie kształcenia ustawicznego.
Brak odpowiednich kwalifikacji i dezaktualizacja posiadanej wiedzy wpływają na bezrobocie strukturalne, powodują spowolnienie wzrostu gospodarczego i niską konkurencyjność gospodarki. Niedostateczne kompetencje zawodowe są w Polsce jedną z głównych przyczyn wczesnego wycofania się z rynku pracy. W obliczu postępu technologicznego oraz rozwoju gospodarki opartej na wiedzy, uzupełnianie kwalifikacji przez pracowników staje się koniecznością. Odpowiedzią na potrzebę przekwalifikowania i poszerzania wiedzy jest instytucja kształcenia ustawicznego.
Według kryteriów przyjętych przez państwa czy organizacje międzynarodowe, pojęcie to zakłada rozwój człowieka przez całe życie. Terminem tym mogą być określane zarówno kursy, szkolenia, studia podyplomowe, jak również konferencje, nauczanie na odległość czy kształcenie kierowane.
Kto najczęściej korzysta z takich form poszerzania wiedzy? Jak wygląda organizacja kształcenia ustawicznego w Polsce? Jakie działania w kierunku rozwoju tych form edukacji podejmuje Unia Europejska? Odpowiedzi na te pytania znajdą Państwo w artykule „
Kształcenie ustawiczne – edukacja drugiej szansy”.
