Słownik

Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju - OECD

Międzynarodowa organizacja gospodarcza, powołana do życia na mocy Konwencji Paryskiej, podpisanej w 1960 r. Jest ona sukcesorką Organizacji Europejskiej Współpracy Gospodarczej (OEEC), powstałej w 1948 r. w celu odbudowy Europy ze zniszczeń wojennych w ramach realizacji Planu Marshalla. W skład OECD wchodzi obecnie 30 państw: Australia, Austria, Belgia, Czechy, Dania, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Islandia, Irlandia, Japonia, Kanada, Korea, Luksemburg, Meksyk, Niemcy, Nowa Zelandia, Norwegia, Polska (od 1996 r.), Portugalia, Słowacja, Szwecja, Szwajcaria, Turcja, Węgry, Wielka Brytania, USA, Włochy. Kraje te stanowią niespełna 1/6 ludności świata, a dostarczają ok. 2/3 globalnej produkcji towarowej, 3/5 światowego eksportu i 4/5 ogółu publicznej pomocy rozwojowej.

Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju jest to największe forum, na którym opracowywane i uzgadniane jest wspólne stanowisko najbardziej rozwiniętych gospodarczo państw świata wobec wszystkich podstawowych kwestii gospodarczych i społecznych. Ponadto stanowi ona globalne forum wymiany informacji i doświadczeń, a także centrum studiów nad poszczególnymi gospodarkami oraz ich powiązaniami. Każde państwo członkowskie Organizacji traktowane jest w sposób równoprawny, niezależnie od potencjału gospodarczego, jaki reprezentuje i wnoszonego wkładu do jej budżetu. OECD wspólnie wypracowuje zasady działania, które następnie przyjmują postać zaleceń, rezolucji, deklaracji, umów i kodeksów, stosowanych przez wszystkie kraje członkowskie.

Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju wywiera znaczący wpływ na inne organizacje międzynarodowe, korporacje ponadnarodowe oraz banki. Jej oddziaływanie wykracza zatem poza obszar państw członkowskich.