Słownik

okres wypowiedzenia

Termin stosowany w związku z rozwiązywaniem umów o pracę. Określa czas pomiędzy dniem wypowiedzenia umowy o pracę przez jedną ze stron a dniem zakończenia stosunku pracy. Bieg wypowiedzenia rozpoczyna się z początkiem kolejnego miesiąca lub tygodnia, po tym, w którym złożono wypowiedzenie (umowa wypowiedziana 2 czerwca rozwiąże się na koniec września – jeśli okres wypowiedzenia obejmuje 3 miesiące). Długość okresu wypowiedzenia jest ściśle związana z rodzajem rozwiązywanej umowy, ale może być modyfikowana w określonych sytuacjach. Jedną z nich jest likwidacja pracodawcy, kiedy to –okres wypowiedzenia dokonanego przez pracodawcę może być skrócony w połączeniu z wypłatą odszkodowania za pozostały czas. Okres wypowiedzenia można też skrócić zawierając porozumienie, w którym obie strony zgadzają się na taką możliwość. W takiej sytuacji pracownikowi nie przysługuje odszkodowanie.

Ustawowe okresy wypowiedzenia wyglądają następująco:

Przy umowie na okres próbny:
  • 3 dni robocze, jeżeli okres próbny nie przekracza 2 tygodni,
  • 1 tydzień, jeżeli okres próbny jest dłuższy niż 2 tygodnie,
  • 2 tygodnie, jeżeli okres próbny wynosi 3 miesiące.

Przy umowie na czas określony: 2 tygodnie – ale tylko dla umów dłuższych niż półroczne i tylko w sytuacji, kiedy w umowie zapisano taką możliwość.

Przy umowie na zastępstwo: 3 dni robocze.

Przy umowie na czas nieokreślony – zależnie od stażu pracy u obecnego pracodawcy:
  • dwa tygodnie jeśli pracownik był zatrudniony krócej niż sześć miesięcy,
  • miesiąc jeśli był zatrudniony co najmniej sześć miesięcy,
  • trzy miesiące jeśli pracownik był zatrudniony dłużej niż trzy lata.

Stosunek pracy trwający podczas okresu wypowiedzenia obejmuje wszystkie dotychczasowe prawa i obowiązki stron umowy. Jeśli wypowiedzenia dokonał pracodawca – pracownikowi przysługują płatne dni wolne od pracy (tzw. dni na poszukiwanie nowego zatrudnienia) w wymiarze 2 lub 3 – w zależności od długości okresu wypowiedzenia. W trakcie okresu wypowiedzenia pracodawca może zwolnić pracownika z obowiązku świadczenia pracy jedynie przy zachowaniu prawa do wynagrodzenia.