Pfeffer i Sutton (2006) w swoim artykule Evidence-Based Management opublikowanym na łamach prestiżowego pisma Harvard Bussines Review zwracają uwagę, że osoby zarządzające ludźmi rzadko opierają się na rzetelnych, pochodzących z badań naukowych, faktach. Menedżerowie najczęściej za źródło wiedzy wykorzystywanej w procesie podejmowania decyzji biznesowych przyjmują:
- nieaktualną wiedzę wyniesioną ze szkół,
- osobiste doświadczenia,
- będące aktualnie na topie kampanie marketingowe,
- niejasne tradycje,
- bezmyślne kopiowanie działań liderów.
Nieaktualna wiedza wyniesiona ze szkół
Postęp badań naukowych w dziedzinie zarządzania ludźmi sprawia, że wiedza nabyta podczas nauki, jeśli nie jest nieustannie odświeżana, szybko traci na aktualności. Jeśli uwzględni się jeszcze fakt, że wiedza dostarczana podczas wykładów czy szkoleń nie jest najświeższa, ale wynika z dość mało podatnego na zmiany programu, łatwo zdać sobie sprawę, że menedżerowie praktycy rzadko kiedy dysponują najnowszymi danymi naukowymi. Zatem, jeśli podejmując decyzje bazujemy na tym, co pamiętamy z uczelni lub kursów, jest duża szansa, iż nie podejmujemy optymalnych decyzji.
Osobiste doświadczenia
Osobiste doświadczenia, mimo iż są żywe i pełne emocji, to prowadzą do tendencyjności w podejmowaniu decyzji. Można mówić nawet o specyficznym złudzeniu osobistego doświadczenia. Mimo iż doświadczenia jednego człowieka ograniczają się do niewielkiej liczby zdarzeń, to ludzie generalnie uważają za bardziej wiarygodne własne przeżycia i doświadczenia niż obiektywne fakty wynikające z analiz danych. Dzieje się tak, bo, jak piszą Nęcka, Orzechowski i Szymura (2006, s. 556): Osobiste doświadczenie zapisane w pamięci autobiograficznej, wspomagane emocjami i licznymi dobrze pamiętanymi szczegółami, jest łatwo dostępne w przeciwieństwie do suchych statystyk, które nawet gdyby były nam znane nie mogą konkurować z osobiście zapamiętanymi epizodami. Rozwiązując problem biznesowy jedynie w oparciu o własne doświadczenia możemy wybrać nie to rozwiązanie, które jest obiektywnie najlepsze, ale to, które jest najłatwiej dostępne w naszej pamięci.
Będące aktualnie na topie kampanie marketingowe
Kampanie marketingowe bombardujące specjalistów zarządzania ludźmi setkami pomysłów jak poprawić efektywność pracy, również mogą prowadzić do podejmowania nietrafnych decyzji. Znaczącą wadą komunikatów marketingowych jest to, że zwykle nie opierają się one na rzetelnych faktach, ale próbują odwoływać się do emocji, zdrowego rozsądku bądź potocznej wiedzy.
Niejasne tradycje
Tradycje i rytuały wpisane w działanie firmy często funkcjonują od wielu lat, choć nikt nie wie, czemu służą i dlaczego nie realizuje się pewnych zadań inaczej, po prostu taka jest tradycja.
Bezmyślne kopiowanie działań liderów
Bezmyślne czerpanie wzorców od innych również może prowadzić do nie najlepszych rozwiązań problemów biznesowych. Wdrażanie procesów bez uwzględnienia specyfiki organizacji tylko dlatego, że sprawdziły się w działaniu innej firmy, nie gwarantuje sukcesu.
Bibliografia
Brown, A. W., Brown, M. M. B., Allison, D. B., Belief beyond the evidence: Using the proposed effect of breakfast on obesity to show 2 practices that distort scientific evidence. “American Journal of Clinical Nutrition” 2013, nr 98, s. 1298–1308. http://doi.org/10.3945/ajcn.113.064410
Gubbins, C., Rousseau, D. M., Embracing Translational HRD Research for Evidence-Based Management: Let’s Talk About How to Bridge the Research– Practice Gap. Human Resource Development Quarterly 2015, nr 26, s. 109-125. doi: 10.1002/hrdq
Nęcka E., Orzechowski J., i Szymura B., Psychologia Poznawcza, Wydawnictwo Naukowe PWN: Warszawa 2006.
Pfeffer, J., Sutton, R. I., Evidence-Based Management “Harvard Business Review” 2006 https://hbr.org/2006/01/evidence-based-management [dostęp: 19.01.2017]
Rousseau, D. M., Barends, E. G. R., Becoming an evidence-based HR practitioner, “Human Resource Management Journal” 2011, nr 21, s. 221–235. http://doi.org/10.1111/j.1748-8583.2011.00173.x
Rousseau, D. M., Gunia, B. C., Evidence-Based Practice: The Psychology of EBP Implementation, “Annual Review of Psychology” 2016, nr 67, s. 667-92. doi:10.1146/annurev-psych-122414-033336