W listopadzie 2009 roku organizacja Transparency International opublikowała wyniki badania postrzegania korupcji w różnych krajach. Postanowiliśmy sprawdzić, jak Indeks Postrzegania Korupcji (IPK) koreluje z wielkością szarej strefy w gospodarce danego kraju. Przeprowadzone porównanie pozwoliło nam stwierdzić, że
kraje o najniższym IPK, czyli postrzegane jako najbardziej skorumpowane, charakteryzuje również wysoki odsetek PKB wygenerowanego w szarej strefie. Przykładowo Bułgaria, gdzie szara strefa jest jedną z najwyższych w Europie (36,5% PKB) uchodzi w oczach obywateli za silnie skorumpowaną (IPK = 3,8). Podobna sytuacja ma miejsce w Rumuni, Chorwacji oraz na Łotwie. Wyjątkiem jest Estonia, gdzie duże rozmiary szarej strefy (38,3%) współwystępują ze stosunkowo niskim wskaźnikiem postrzegania korupcji (6,6). Z drugiej strony kraje o najmniejszej gospodarce nieformalnej jak: Dania, Szwecja, Szwajcaria, mogą jednocześnie poszczycić się najwyższym Indeksem Postrzegania Korupcji.
Powyższa analiza dowodzi, że spadek praworządności związany z rozprzestrzenianiem się pracy nierejestrowanej, wpływa na zwiększoną częstotliwość działań o charakterze korupcyjnym. Dochodzi do sytuacji, w której granica między tym co legalne a nielegalne, etyczne a nieetyczne, prawidłowe a nieprawidłowe ulega skutecznemu zatarciu.
