Zgodnie z ideą work-life balance wypoczęty i zrelaksowany pracownik znacznie szybciej wykonuje służbowe zadania, nie ma problemów z koncentracją, jest bardziej efektywny. Często jednak sami pracownicy zapominają o zachowaniu równowagi miedzy pracą a życiem osobistym. Praca w godzinach nadliczbowych ma tyle samo zwolenników co przeciwników.
Jak wynika z Badania Aktywności Ekonomicznej Ludności, przeprowadzonego przez GUS, w I kwartale 2009 roku większość pracowników pełnoetatowych pracowała od 40 do 49 godzin tygodniowo. Polacy, którzy w pracy spędzili co najmniej 50 godzin, stanowili 13,71% wszystkich badanych. Na miano pracoholików zasłużyli szczególnie Ci, którzy tygodniowo na pracę przeznaczają minimum 60 godzin.
Pracoholizm to zjawisko typowe wśród osób piastujących stanowiska kierownicze. Niektórzy menedżerowie spędzają w biurze tylko kilka godzin ponad normę. Inni w nadziei na awans czy podwyżkę przenoszą do firmy życie prywatne. Pracują więcej, ciężej, a dodatkowe godziny pracy traktują jako inwestycję w swoją przyszłość. Występowanie zjawiska przepracowania menedżerów potwierdzają badania przeprowadzone pod koniec 2008 roku w ramach programu Talent Club. Okazuje się, że 41% Polaków spędza w biurze od 9 do 10 godzin dziennie. Równocześnie 9% menedżerów przyznaje się do pracy po 11-15 godzin na dobę.
Nadgorliwość nie zawsze popłaca. Nawet jeśli zwiększenie czasu pracy przyspieszy realizację pojedynczych projektów, to w dłuższej perspektywie praca w nadgodzinach może okazać się nieproduktywna. Jak wynika z badań przeprowadzonych w 2009 roku przez Instytut Medycyny Pracy w Helsinkach– zbyt długi czas pracy wpływa negatywnie na funkcje poznawcze zatrudnionego. Jest źródłem bezsenności, nieustającego stresu oraz problemów z koncentracją. W skrajnych przypadkach może prowadzić do przewlekłych chorób układu nerwowego, a nawet śmierci.
Jak definiowane są nadgodziny w polskim Kodeksie Pracy? Kiedy pracodawca może narzucić pracę „po godzinach”? Jak wynagradzać pracę w nadgodzinach? Odpowiedzi na te pytania znajdą Państwo w artykule „
Praca po godzinach – balansowanie na cienkiej linie”.
